|
GRST 246 Class Commentary

chapter 4

1 Leave a comment on paragraph 1 1 Haec ait et turpi convolvens stamina fuso
abrupit stolidae regalia tempora vitae.

2 Leave a comment on paragraph 2 4 At Lachesis redimita comas, ornata capillos,
Pieria crinem lauro frontemque coronans,
candida de niveo subtemina vellere sumit
felici moderanda manu, quae ducta colorem
assumpsere novum. Mirantur pensa sorores:
mutatur vilis pretioso lana metallo,
aurea formoso descendunt saecula filo.

3 Leave a comment on paragraph 3 1 Nec modus est illis, felicia vellera ducunt
et gaudent implere manus, sunt dulcia pensa.
Sponte sua festinat opus nulloque labore
mollia contorto descendunt stamina fuso.

4 Leave a comment on paragraph 4 2 Vincunt Tithoni, vincunt et Nestoris annos.
Phoebus adest cantuque iuvat gaudetque futuris,
et laetus nunc plectra movet, nunc pensa ministrat.
Detinet intentas cantu fallitque laborem.

5 Leave a comment on paragraph 5 1 Dumque nimis citharam fraternaque carmina laudant,
plus solito nevere manus, humanaque fata
laudatum transcendit opus. Ne demite, Parcae
Phoebus ait “vincat mortalis tempora vitae
ille, mihi similis vultu similisque decore nec cantu
nec voce minor. Felicia lassis
saecula praestabit legumque silentia rumpet.

6 Leave a comment on paragraph 6 4 Qualis discutiens fugientia Lucifer astra
aut qualis surgit redeuntibus Hesperus astris,
qualis cum primum tenebris Aurora solutis
induxit rubicunda diem, Sol aspicit orbem
lucidus, et primos a carcere concitat axes:
talis Caesar adest, talem iam Roma Neronem
aspiciet. Flagrat nitidus fulgore remisso
vultus, et adfuso cervix formosa capillo.”

7 Leave a comment on paragraph 7 2 haec Apollo. At Lachesis, quae et ipsa homini formosissimo faveret, fecit illud plena manu, et Neroni multos annos de suo donat. Claudium autem iubent omnes

8 Leave a comment on paragraph 8 0 χαίροντας, εὐφημοῦντας ἐκπέμπειν δόμων.

9 Leave a comment on paragraph 9 1 Et ille quidem animam ebulliit, et ex eo desiit vivere videri. Exspiravit autem dum comoedos audit, ut scias me non sine causa illos timere. Ultima vox eius haec inter homines audita est, cum maiorem sonitum emisisset illa parte, qua facilius loquebatur: vae me, puto, concacavi me. Quod an fecerit, nescio: omnia certe concacavit.

Page 6

Source: https://pages.vassar.edu/seneca/chapter-4/